اگر تصور می کنید تمام تلویزیون های LED یکسان هستند و LED TVها نوع جدیدی از HDTVها هستند، در اشتباهید. تولید کننده های تلویزیون های LCD برای مقابله با کیفیت تلویزیون های پلاسما فناوری جدیدی را معرفی کردند که به LED TV معروف شد. LED TV ها به چهار دسته متفاوت تقسیم بندی می شوند اما همگی در بازار به LED TV معروف هستند در ادامه با انواع تلویزیون های LED و تفاوت های آنها آشنا خواهید شد.
بطور کلی LED TV ها به دو دسته FULL-LED و EDGE-LED تقسیم بندی می شوند و هر دو دسته می توانند دارای قابلیت Local Dimming باشند. Local Dimming باعث می شود روشنایی LED ها به نحوی کنترل شود تا روشنایی و تاریکی موضوعی امکان پذیر شود یعنی روشنایی قسمت های مختلف صفحه بصورت جداگانه و مستقل کنترل می شوند.
قابلیت تاریک کردن و یا روشن کردن موضعی صفحه باعث می شود رنگ سیاه، طبیعی تر و عمیق تر نمایش داده شود و در نتیجه نسبت کنتراست واقعی تصویر افزایش خواهد یافت. دو سری UNB8500 سامسونگ و LH8500 ال جی از نمونه های با کیفیت Local Dimming هستند.
مهمترین مشکل Local Dimming یا همان تاریکی موضعی، Blooming نام دارد این مشکل باعث می شود نور نقاط روشن برروی نقاط تاریک تاثیر بگذارد یعنی نور تابیده شده به نقاط تاریک پخش می شود و بر تاریکی نقاط تاریک تاثیر می گذارد میزان و شدت این مشکل در تلویزیون های مختلف متفاوت است مثلا این مشکل در تلویزیون 46SV670U توشیبا قابل مشاهده است ولی به سختی می توان این مشکل را در سری 8500 ال جی و یا سامسونگ دید.
مشکل Blooming ارتباط مستقیم با تعداد نقاط یا منطقه های Local Dimming دارد، چون تعداد منطقه های Local Dimming به تعداد LED ها نیست ولی تولید کننده ها این اطلاعات را منتشر نمی کنند.
در LCD های معمولی با نور پس زمینه CCFL و بسیاری از Edge-LED ها کل نورپس زمینه به یکباره تابیده می شود.
برخی از تلویزیون های Edge-LED ال جی و سامسونگ با فناوری شبیه Local Dimming عرضه شدند، سامسونگ برای مجزا کردن این فناوری از Local Dimming نام Precision Dimming را روی آن نهاده است این فناوری در تلویزیون های سری مدرن و گران قیمت سامسونگ مانند UNC8000 استفاده شده است. ال جی نیز فناوری خود را LED Plus نام گذاری کرده است و سری های LH5500 و LX6500 مجهز به فناوری LED Plus هستند. هیچ کدام از این دو فناوری به خوبی Local Dimming کار نمی کند.
تعداد بسیار کمی از تلویزیون های LED از این نوع پنل استفاده می کنند ولی بسیاری از مردم با مفهوم آن آشنا هستند این نوع تلویزیون ها شبیه تلویزیون های LCD اصلی هستند با این تفاوت که بجای CCFL نور پس زمینه توسط LED ایجاد می شود. در Full-array یا Full LED تمام LED ها در سرتاسر پشت پنل LCD چیده شده اند.
کیفیت تصویر: تغییر چندانی با تلویزیون های استاندارد LCD ندارد.
نمونه: LC-46LE700UN شارپ
اکثر تلویزیون های LED امروزی از این نوع هستند اولین مدل Edge-LED یا Edge-lit در سال 2009 توسط سامسونگ معرفی شد مشخصه اصلی این نوع تلویزیون های LCD باریک بودن آنها است (کمتر از یک اینچ ضخامت دارند). وزن این تلویزیون ها نیز بسیار کم است و آنها را مناسب نصب برروی دیوار می کند. برخلاف Full-LED ها در Edge-LED تمام LED ها در در لبه های پنل قرار دارند و در سرتاسر پشت پنل گسترده نشده اند اما LED ها قادرند نور را به مرکز و سطوح دیگر صفحه بتابند این عمل را Light Guide می نامند.
کیفیت تصویر: برتری زیادی نسبت به LCD های معمولی ندارند و برخی از این مدل ها مشکلاتی نظیر عدم تابش یکسان به نقاط مختلف صفحه را دارند یعنی روشنایی تصویر درلبه ها بیشتر و در وسط صفحه کمتر است.
نمونه : سری Samsung UNC6500
در حال حاضر بهترین نوع تلویزیون های LED به شمار می روند و در واقع بهترین انتخاب LED است، LED ها در تمام سطح پشتی پنل چیده شده اند اما شدت روشنایی و یا تاریکی هر نقطه از صفحه توسط LED ها بصورت جداگانه قابل کنترل است.
کیفیت تصویر: سطح رنگ مشکی بسیار بالاتر و بهتر است و تصاویر با کیفیت بهتری نسبت به LCD ها نمایش داده می شوند. اما در برخی موارد روشنایی نور LEDها پخش می شود و یا بیشتر از حد تابیده می شوند و در نتیجه تاثیر منفی بر نقاط کناری می گذارد و برخی نقاط مشکی را خاکستری تیره نمایش می دهد البته این مشکل در مدل های مختلف شدت کم و زیاد دارد و در بسیاری از مدل های امروز آنقدر کم است که اصلا قابل تشخیص نیست.
سونی تلویزیون های Full-Array با Local Dimming خود را Intelligent Peak LED Backlight نام گذاری می کند.
نمونه: Vizio XVT3 یا Sony XBR-HX909
این نوع LED TV ها در سال 2010 معرفی شدند در حال حاضر برخی از مدل های سامسونگ، ال جی و سونی با پنل Edge-lit با Local Dimming عرضه شده اند. ایده بکار گرفته شده در این تلویزیون ها امکان خاموش کردن برخی از قسمت های صفحه بصورت مجزا و مستقل است البته بدون استقاده از LED در پشت آن منطقه ها چون در Edge-lit یا Edge-LED ال ای دی ها فقط در لبه های پنل قرار دارند.
کیفیت تصویر: مشکل یکسان نبودن روشنایی و شدت نور در سرتاسر پنل در این نوع از Edge-LED ها نیز وجود دارد و لبه های تلویزیون روشن تر از وسط صفحه است و کیفیت تصویر نیز به خوبی Full-LED با تاریکی موضعی نیست. مشکل عدم یکنواختی نور در Edge-LED واقعه کاسته شده است و به راحتی قابل تشخیص نیست.
سونی تلویزیون های Edge-LED با Local Dimming خود را Dynamic Edge-LED نام گذاری می کند.
نمونه: Samsung UNC8000 و LG LE5500
مهمترین مزیت Edge-lit یا همان Edge-LED ها این است که تولید کننده ها می توانند تلویزیون های فوق العاده باریک و زیبا طراحی و تولید کنند ولی مشکل Edge-LED ها عدم یکنواختی تصویر است چون LED ها در لبه های پنل قرارداده شده اند و نور از لبه ها به تمام سطح صفحه تابیده می شود این موضوع باعث می شود لبه های پنل روشن تر از وسط پنل باشد و در برخی موارد مشکی بصورت خاکستری تیره نمایش داده شود شدت این مشکل در Edge-lit های مختلف متفاوت است و در برخی مدل ها به سختی تشخیص داده می شود.
برخلاف پلاسما یکی از مشکلات LCD TV ها تنزل کیفیت تصویر در زمانی است که در کنار تلویزیون نشسته باشید، این مشکل زمانی که از پایین و یا بالا به تلویزیون نگاه کنید نیز وجود دارد. برای آزمایش روبروی تلویزیون LCD بنشینید، یک تصویر خاص را برروی صفحه در نظر بگیرید و سپس شروع به حرکت به سمت چپ یا راست کنید متوجه تغییر رنگ ها در تصویر خواهید شد. LED Backlit ها نیز مشکل زاویه دید را دارند و در برخی موارد زاویه دید LED-Backlit ها بدتر هم شده است.
LCD TV ها برای مدت طولانی از نظر سطح رنگ سیاه و نمایش تصاویر در مقابل Plasma شکست خورده بوده اند ولی با معرفی LED TV ها با خاموشی موضعی (Local Dimming) جریان فرق کرد و امروزه مدل های برتر LED TVها قادرند رنگ مشکی را به خوبی Plasma ها نمایش دهند و کیفیت تصویر آنها نیز به خوبی پلاسماست. البته با این تفاوت که مصرف انرژی LED TV ها واقعا کمتر از Plasma TV ها است.
یک برتری Plasma هنوز وجود دارد آن هم زاویه دید مناسب پلاسما و ضعف LCD TV ها در آن است. با Plasma در هر زاویه که دوست داشتید می توانید بنشینید و تصاویر را با کیفیت یکسان مشاهده کنید. البته معمولا همه از روبرو به تلویزیون نگاه می کنند ولی به هر حال این یکی از برتری های Plasma به شمار می رود (جهت اطلاع از مقایسه پلاسما و ال ای دی به مقاله ای که پیش تر تحت عنوان "Plasma یا LCD: کدامیک بهتر است؟" منتشر شده بود مراجعه کنید)
از طرفی تفاوت چندانی بین Edge-LED با و بدون Local Dimming وجود ندارد و در برخی موارد کیفیت LCD TV های CCFL از Edge-LED ها بهتر است. البته کیفیت تصویر مدل با مدل متفاوت است ولی نباید انتظار تصویر بسیار متفاوتی را از Edge-LED ها داشته باشید.
شما می توانید بهترین تلویزیون HDTV دنیا را با جدیترین فناوری های دنیا داشته باشید ولی اگر آن را درست تنظیم نکنید تصویر خوبی را نخواهید داشت برای کالیبره کرده تلویزیون خود به راهنمایی که پیش تر تحت عنوان "5 راه برای تنظیم تصویر تلویزیون" منتشر شده بود مراجعه نمایید.
پس LED TV همان LCD TV هستند با این تفاوت که بجای نور فلورسنت از LED برای ایجاد نور استفاده می شود.
میانگین مصرف LED TV ها کمتر از LCD های معمولی است بصورت میانگین LED TV ها حدود 101 وات و LCD TV ها حدود 111 وات برق مصرف می کنند و هر چه روشنایی تصویر بیشتر شود انرژی بیشتری مصرف می شود در مجموع مقدار مصرف انرژی در LED TV ها خیلی بیشتر از LCD های معمولی نیست ولی زمانی که LCD TV ها را با Plasma TV ها مقایسه کنید اختلاف قابل ملاحظه است و Plasma TV ها تقریبا دو برابر LCD TV ها برق مصرف می کنند.