احادیث گهربار از امام علی (ع)

بدترین دوست،‌ کسی است که برای او به رنج و زحمت افتی.حضرت علی(ع)

 نابود شد ، کسی که ارزش خود را ندانست. حضرت علی(ع)

 هم نشین بی خرد مباش، که کار زشت خود را زیبا جلوه داده، دوست دارد تو همانند او باشی. حضرت علی(ع)

ماجرای نبش قبر"حر"توسط شاه اسماعیل صفوی

مرحوم محمد شریف رازی در کتاب کرامات صالحین ماجرای نبش قبر حر توسط شاه اسماعیل را توضیح داده که در نوع خود جالب است .
در این مطلب آمده است :هنگامی که شاه اسماعیل صفوی به کربلا مشرف شد نخست به زیارت سالار شهیدان رفت و آنگاه حضرت ابوالفضل علیه السلام و دیگر شهدای کربلا علیهم السلام را زیارت نمود. اما به زیارت حر، آن آزاده روزگار که قبرش با قبر سالارش فاصله دارد، نرفت.

هفت پیام سخنرانی سید حسن نصرالله

روزنامه السفیر لبنان در مطلبی به بررسی پیام‌ های سخنرانی دیشب سید حسن نصر الله دبیر کل حزب‌ الله لبنان اشاره و تأکید کرد که اولین پیام این بود که اگر سعودی‌ها توانستند با استفاده از زور تسلط خود را در سوریه و عراق و حتی لبنان ایجاد کنند، خواهند توانست بر معادله ‌های سیاسی یمن نیز با استفاده از قدرت نظامی فایق آمده و تسلط خود را تحت پوشش شعارهای  مبارزه با حوثی ها و ایران در این کشور بگسترانند.

   

چرا قرآن قصه و داستان تعریف می کند؟

از نگاه علامه طباطبایى در تفسیر المیزان قصه  هاى قرآن حاوى حوادثى از گذشته است که ذکر آنها مى ‏تواند وسیله هدایت انسان باشد . به همین روى بسا قسمت هاى یک قصه در مواضع مختلف قرآن پراکنده شده است .

روش علامه در بیان داستانهاى قرآن چنین است که آیات پراکنده مربوط را گردآورى مى ‏کند و صورت کامل آنها را ارایه می  نماید . نیز چنانچه در روایات اطلاعاتى درباره داستانها آمده باشد و با قرآن و عقل و طبع سلیم مخالفتى نداشته باشد، نقل آنها را بى ‏اشکال مى ‏شمارد .

 

قصه حضرت موسی(ع) با حضرت خضر(ع)

وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِفَتَاهُ لَا أَبْرَحُ حَتَّىٰ أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَیْنِ أَوْ أَمْضِیَ حُقُبًا ﴿۶٠﴾ فَلَمَّا بَلَغَا مَجْمَعَ بَیْنِهِمَا نَسِیَا حُوتَهُمَا فَاتَّخَذَ سَبِیلَهُ فِی الْبَحْرِ سَرَبًا ﴿۶۱﴾ فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَاهُ آتِنَا غَدَاءَنَا لَقَدْ لَقِینَا مِن سَفَرِنَا هَـٰذَا نَصَبًا ﴿۶۲﴾ قَالَ أَرَأَیْتَ إِذْ أَوَیْنَا إِلَى الصَّخْرَةِ فَإِنِّی نَسِیتُ الْحُوتَ وَمَا أَنسَانِیهُ إِلَّا الشَّیْطَانُ أَنْ أَذْکُرَهُ وَاتَّخَذَ سَبِیلَهُ فِی الْبَحْرِ عَجَبًا ﴿۶٣﴾ قَالَ ذَٰلِکَ مَا کُنَّا نَبْغِ فَارْتَدَّا عَلَىٰ آثَارِهِمَا قَصَصًا ﴿۶۴﴾ فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَیْنَاهُ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا ﴿۶۵﴾ قَالَ لَهُ مُوسَىٰ هَلْ أَتَّبِعُکَ عَلَىٰ أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا ﴿۶۶﴾ قَالَ إِنَّکَ لَن تَسْتَطِیعَ مَعِیَ صَبْرًا ﴿۶٧﴾ وَکَیْفَ تَصْبِرُ عَلَىٰ مَا لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْرًا ﴿۶٨﴾  

   

نصایح ابراهیم ادهم به مردی که دلش شوق گناه داشت

مردی نزد ابراهیم بن ادهم آمد و گفت: 

استاد! دلم شوق گناه دارد… از برای خدا مرا نصیحتی کن.  

ابراهیم بدو گفت:

اگر دلت خواست گناه کنی، هیچ اشکالی ندارد. بکن! اما به پنچ شرط:.. 

آن مرد گفت:

  چه شرطی!

ابراهیم گفت: 

اگر خواستی گناه کنی، در جایی پنهان شو که کسی تو را نبیند!

 آن مرد گفت:

 پناه بر خدا… چگونه از او پنهان شوم… هیچ چیز بر خدا پنهان نمی‌ماند!ابراهیم فرمودند: 

 

قصه های قرآنی - ذوالقرنین پادشاه نیکوکار

ذوالقرنین

«ذوالقرنین» پادشاهی نیکوکار بود که خداوند در زمین به او قدرتی بسیار داده بود و اسباب و لوازم حکومت و پیروزی را برایش فراهم کرده بود. او حاکمی نیرومند و عادل بود. فهمیده و دوراندیش بود و در سرزمین به آبادانی و عمران می‌پرداخت. او مملکت را به رشد و ترقی می‌رساند و مردم را به امنیت و آسایش. با مردم رفتاری نیکو و مهربانانه داشت و به همین خاطر بود که مردم نیز او را از خود می‌دانستند و از او پیروی و اطاعت می‌نمودند.