یکی از آثار ارزندۀ نثر فارسی کتاب
ارزشمند مرزباننامه، بازنگاشتۀ خامۀ نویسنده و گوینده و ادیب توانا
سعدالدین وراوینی است که در نیمۀ اول قرن هفتم هجری، میان سالهای 617 -
622 از گویش طبری باستان به زبان پارسی دری، آراسته به صنایع لفظی و معنوی و
اشعار تازی و پارسی و امثال و حکم و اخبار ترجمه شد. این ترجمه در حالی
انجام میشد که دویست و اند سال از تاریخ تألیف متن طبری آن توسط مرزبان بن
رستم، یکی از شاهزادگان طبرستان میگذشت. مرزباننامه از لحاظ شیوۀ
نثرنویسی پیرو سبک نصرالله بن عبدالحمید منشی، مترجم کلیله و دمنه از عربی
به فارسی است و وراوینی خود صریحاً در مقدمۀ آن به تأثیری که از این اثر
ارجمند پذیرفته، اشاره کرده است.
داستان زیر حکایتی شیرین از این کتاب است که بارها به بیانهای مختلف روایت
شده است. این حکایات از جنبههای مختلف از جمله شیوۀ قصهنویسی و
داستانگویی قابل توجه است:
ادامه مطلب ...